


Η «κυρά του περιβολιού», η γλυκοκολοκύθα, η ντόπια κρητική ποικιλία με τον μακρύ λαιμό και τη στρογγυλάδα στις άκρες δεν λείπει από κανένα νοικοκυριό. Τις μαζεύουν το Φθινόπωρο στη λίγωση του φεγγαριού, για να μη χαλάσουν και τις αποθηκεύουν σε χώρο που αερίζεται και δεν έχει υγρασία. Η γλυκοκολοκύθα μπορεί να κρατήσει μέχρι και 5 μήνες.
Τα παιδιά τη λαχταρούν τηγανητή με ζάχαρη, οι άντρες στο τσικάλι με κρεμμύδια και οι νοικοκυρές φτιάνουν τα πιο νόστιμα πιταράκια, γεμισμένα με γλυκοκολοκύθα.
Υλικά ζύμης:
-
αλεύρι όσο πάρει
-
λίγο αλάτι
-
1 κρασοπότηρο ελαιόλαδο
-
χυμό από ένα μικρό λεμόνι
-
1 ρακοπότηρο τσικουδιά
-
1 ποτήρι χλιαρό νερό
Υλικά για τη γέμιση:
-
3 κιλά γλυκιά κολοκύθα (καθαρισμένη και σε μικρά κομμάτια)
-
2 μεγάλα ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα
-
1 ποτήρι ελαιόλαδο
-
αλάτι, πιπέρι, κύμινο


Βήμα 1ο
Ετοιμάζουμε τη γέμιση: Αποβραδίς σε μια βαθιά κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και ρίχνουμε το κρεμμύδι, τσιγαρίζουμε και προσθέτουμε τα κομμάτια της κολοκύθας. Σιγοψήνουμε και ανακατεύουμε για να λιώσει, προσθέτουμε το αλάτι, το πιπέρι και το κύμινο. Συνεχίζουμε το μαγείρεμα και όταν η κολοκύθα μας ψηθεί, τη βάζουμε σε ένα σουρωτήρι, εκεί την αφήνουμε να στραγγίξει.
Βήμα 2ο
Ετοιμάζουμε τη ζύμη: Σε μοσόρα, προσθέτουμε το μισό αλεύρι, κάνουμε μια μικρή λακουβίτσα και ρίχνουμε μέσα τα υλικά της ζύμης, ανακατεύουμε και προσθέτουμε (σιγά σιγά) και το υπόλοιπο αλεύρι, ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια μέτρια ζύμη, να μη κολλάει στα χέρια μας. Τη σκεπάζουμε με ένα καθαρό πανί και αφήνουμε τη ζύμη μας να ξεκουραστεί, για μία ώρα περίπου.
Βήμα 3ο
Ετοιμάζετε το φύλλο: Ανοίγουμε με το ξυλίκι ένα λεπτό φύλλο και με ένα πιατάκι του γλυκού κόβουμε στρογγυλά κομμάτια. Βάζουμε μια κουταλιά από τη γέμιση και το κλείνουμε σε σχήμα μισοφέγγαρου.
Βήμα 4ο
Στο τηγάνι βάζουμε ελαιόλαδο και το αφήνουμε να κάψει και τηγανίζουμε τα πιταράκια μας 1 με 2 λεπτά από κάθε μεριά.
Κρητική ντοπιολαλιά
μοσόρα: μεγάλη πήλινη ή μεταλλική λεκανίδα
ξυλίκι: ξύλινος πλάστης για το άνοιγμα φύλλου
Λένα Ηγουμενάκη
Πρόεδρος του συλλόγου Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας
«Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας»

Μυζηθρόπιτες

Κρεατότουρτα

Χανιώτικο μπουρέκι ή κολοκυθομπούρεκο

Τόπια

Το εθιμικό «ψωμί της χρονιάς»

Χοχλιοί με χλωροκούκια και αγκινάρες

Οσπριάδα (παλικάρια) Κρήτης

Ρεβίθια με αγριόπρασα, αλευρολέμονο

Πίτες με γιαχνερά

Μαραθόπιτα
Σφακιανή πίτα ή σφακιανόπιτα
Κουλουράκια ανεβατά με σησάμι
Γλυκιά ρυζόπιτα ή τζουλαμάς

Αποστολιανό ασπρομάτικο φασόλι

Φρέσκα αμύγδαλα με κατσικάκι και αμάραθο

Το Λαζαροσαββάτο

Το προζύμι της Μεγάλης Εβδομάδας

Νεράτη μυζηθρόπιτα

Τα αυγά της Λαμπρής

Καλικωτά

Αθουλένια ντολμαδάκια

Ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα
Χόντρο με χοχλιούς

Χοχλοί μπουμπουριστοί

Μαγγίρι

Συμιανό φασόλι

Κρητικό πιλάφι

Ρεθεμνιώτικες νερόπιτες

Ξεροτήγανα

Αγνόπιτες

Πατούδο

Σταφιδωτά

Κακαβιά

Χωριάτικη κρητική σαλάτα

Τα γλυκά του τρυγητή

Μπαμιέδες με αγγουρίδα

Καπρικό

Ο Κρητικός δρίλος

Μουστοκούλουρα

Πίτα με γιαχνερά χόρτα στον φούρνο

Γλυκοκολοκύθα στιφάδο

Κολοκυθόπιτες γλυκιές με φύλλο ρακής (φούρνου)

Ξινόχοντρος

Καπλοσυκιά ή παπουτσοσυκιά

Αμβρωνιές ή Όβριες
Ταχινόσουπα αλάδωτη

Χυλόφτα με το γάλα

Τυροζούλι ή κριτικό «σπιτικό»

Ασκορδουλάκοι τουρσί
Νταγκουλάκια προζυμένια

Κυδώνια, τα γλυκά του «Βροχάρη»
Σπιτικό γλυκό με λεμονανθούς

Τηγανόπιτες
Η διατροφή το 17ο αιώνα στην Κρήτη

Λυχναράκια

Λαζαράκια

Χανιώτικα καλιτσούνια

Απάκι με ξινόχοντρο και λαχανικά

Ρεβίθια με γιαχνερά

Γάστριν

Φωτοκόλλυβα

Βάφουμε αυγά με ριζάρι και άνθη λουλουδιών

Μπίζα ή μαναρόλια γιαχνί με μελιτζάνες

Αντικριστό ή Οφτό Κρέας

Εφτάζυμο Ψωμί

Σκιουφικτά Μακαρούνια

Ανεβατά καλιτσούνια

Γαλατερά

Συκομαρίδες

Χοχλιοί στιφάδο

Παπαρουνόπιτες
Σαλάτα με παντζάρια

Νεράντζι (γλυκό κουταλιού)

Λουκούμια ή Κουμπάνια

Φασουλόρυζο