
Ένας από τους Αρχαιότερους Τρόπους Ψησίματος


Το αντικριστό – ή οφτό – είναι ένας από τους πιο αρχαίους και αυθεντικούς τρόπους ψησίματος. Έρχεται από τα βουνά της Κρήτης, εκεί όπου οι βοσκοί μαγείρευαν το κρέας με τον πιο απλό αλλά ουσιαστικό τρόπο: με φωτιά, αλάτι και υπομονή.
Όταν ήθελαν να ψήσουν, έσφαζαν ένα αρνί με αρκετό λίπος και το έκοβαν σε χοντρά κομμάτια, τα λεγόμενα γουλίδια. Το αλάτιζαν με μπουρμπαδάλατσο – το χοντρό ντόπιο αλάτι – και το άφηναν λίγο να το «πιάσει». Στη συνέχεια περνούσαν τα κομμάτια σε ξύλινες βέργες.
Άνοιγαν ένα λάκκο στο χώμα, έβαζαν πέτρες γύρω-γύρω και άναβαν φωτιά στη μέση. Στερέωναν τις βέργες πάνω στις πέτρες, ώστε το κρέας να ψήνεται απέναντι από τη φωτιά, χωρίς να την αγγίζει – γι’ αυτό και λέγεται αντικριστό.
Το ψήσιμο θέλει χρόνο και σταθερή φωτιά – ούτε δυνατή φλόγα, ούτε να σβήνει. Το κρέας σιγοψήνεται για περίπου 1,5 με 2 ώρες. Όταν ροδίσει από τη μία πλευρά, οι βέργες γυρίζονται από την άλλη.
Υλικά:
-
Ένα παχύ αρνί, περίπου ενός έτους (ιδανικά το μπροστινό μέρος με τα πλευρά), κομμένο σε 4 χοντρά κομμάτια
-
Χοντρό αλάτι
Εκτέλεση:
Ανάβουμε φωτιά. Αλατίζουμε καλά τα κομμάτια και τα αφήνουμε να «πιάσουν» το αλάτι. Τα περνάμε σε ξύλα ή σούβλες. Στερεώνουμε τα ξύλα απέναντι από τη φωτιά, σε απόσταση 80 εκ. έως 1 μέτρο, ανάλογα με τον αέρα.
Η φωτιά πρέπει να είναι μέτρια, σταθερή. Το ψήσιμο γίνεται χωρίς να μετακινούμε τις σούβλες για περίπου 1,5 με 2 ώρες. Όταν το κρέας ροδίσει, το γυρίζουμε από την άλλη πλευρά.
Αυτό είναι το αντικριστό – αγνό, λιτό, αυθεντικό. Κι όταν το δοκιμάσετε, θα καταλάβετε γιατί κρατάει ακόμα από τα αρχαία χρόνια.
Κρητική ντοπιολαλιά:
-
Μπουρμπαδάλατσο: χοντρό αλάτι
-
Γουλίδια: κομμάτια
Συνταγή: Λένα Ηγουμενάκη, Πρόεδρος του Συλλόγου Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας.
«Φεστιβάλ Κρητικής Κουζίνας»

Μυζηθρόπιτες

Κρεατότουρτα

Χανιώτικο μπουρέκι ή κολοκυθομπούρεκο

Τόπια

Το εθιμικό «ψωμί της χρονιάς»

Χοχλιοί με χλωροκούκια και αγκινάρες

Οσπριάδα (παλικάρια) Κρήτης

Ρεβίθια με αγριόπρασα, αλευρολέμονο

Πίτες με γιαχνερά

Μαραθόπιτα
Σφακιανή πίτα ή σφακιανόπιτα
Κουλουράκια ανεβατά με σησάμι
Γλυκιά ρυζόπιτα ή τζουλαμάς

Αποστολιανό ασπρομάτικο φασόλι

Φρέσκα αμύγδαλα με κατσικάκι και αμάραθο

Το Λαζαροσαββάτο

Το προζύμι της Μεγάλης Εβδομάδας

Νεράτη μυζηθρόπιτα

Τα αυγά της Λαμπρής

Καλικωτά

Αθουλένια ντολμαδάκια

Ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα
Χόντρο με χοχλιούς

Χοχλοί μπουμπουριστοί

Μαγγίρι

Συμιανό φασόλι

Κρητικό πιλάφι

Ρεθεμνιώτικες νερόπιτες

Ξεροτήγανα

Αγνόπιτες

Πατούδο

Σταφιδωτά

Κακαβιά

Χωριάτικη κρητική σαλάτα

Τα γλυκά του τρυγητή

Μπαμιέδες με αγγουρίδα

Καπρικό

Ο Κρητικός δρίλος

Μουστοκούλουρα

Πίτα με γιαχνερά χόρτα στον φούρνο

Γλυκοκολοκύθα στιφάδο

Κολοκυθόπιτες γλυκιές με φύλλο ρακής (φούρνου)

Ξινόχοντρος

Καπλοσυκιά ή παπουτσοσυκιά

Αμβρωνιές ή Όβριες
Ταχινόσουπα αλάδωτη

Χυλόφτα με το γάλα

Τυροζούλι ή κριτικό «σπιτικό»

Ασκορδουλάκοι τουρσί
Νταγκουλάκια προζυμένια

Κυδώνια, τα γλυκά του «Βροχάρη»
Σπιτικό γλυκό με λεμονανθούς

Τηγανόπιτες
Η διατροφή το 17ο αιώνα στην Κρήτη

Λυχναράκια

Λαζαράκια

Χανιώτικα καλιτσούνια

Απάκι με ξινόχοντρο και λαχανικά

Ρεβίθια με γιαχνερά

Γάστριν

Φωτοκόλλυβα

Βάφουμε αυγά με ριζάρι και άνθη λουλουδιών

Μπίζα ή μαναρόλια γιαχνί με μελιτζάνες